با سلام خدمت همه بیانی های عزیز
این قسمت ادامه ی مقاله قبل میباشد.

با این وجود، در سال 2010، با صدور مقررات (ایمنی) برق 2010 یک حرکت قابل توجه رخ داد [2]. NZECP 36 به جای اینکه تنها قانون جهت پیروی برای هارمونیک ها باشد، تنها یکی از چند قانون شد. بخش 31 بیان می کند: 
پیروی از هر یک از استانداردهای زیر، قابل اجراست و پیروی شمرده می شود …»
اما هیچ دستورالعملی درباره اینکه کدام استاندارد قابل اجرا می باشد، ارائه نشده است. 
شرکت هایی که مالک شبکه توزیع بوده و از آن بهره برداری می کنند (که در NZ به عنوان شرکت های خط شناخته می شوند) نیز دارای قوانین اتصال شبکه ای هستند که اامات فنی که مصرف کنندگان باید برای اتصال به شبکه توزیع برق برآورده کنند را بیان می کند. این قوانین در سراسر کشور تفاوت دارند. با این وجود، هدف پروژه PQ، داشتن یک اام مشترک در سراسر کشور است که منجر به استاندارد سازی راه حل ها برای سازندگان و تأمین کنندگان تجهیزات می شود. 

بیشتر بخوانید: 

بازی های ویدیویی شما را می کشد
3-    پروژه PQ
عنوان این پروژه، کیفیت توان (PQ) در شبکه های برق آینده (NZ) (یا پروژه PQ) بوده و خروجی اولیه آن، دستورالعمل های کیفیت توان برای صنعت برق در NZ می باشد [3]-[5]. این دستورالعمل ها از طریق EEA منتشر شده و توسط اعضا به عنوان بخشی از قوانین اتصال آنها به کار می روند. اهداف دیگر عبارتند از:
1)    شناسایی روش های تسکین؛ 
2)    اثر گذاری بر استانداردها جهت تضمین عدم به کارگیری تجهیزات ضعیف؛ 
3)    آموزش و انتشار اطلاعات درباره PQ به صنعت.
شکل 1 مصالحه ای را که بین محدودیت ها و هزینه های انتشار وجود دارد، نشان می دهد. مشخص کردن سطوح انتشار پایین منجر به هزینه های بالاتری برای تجهیزات خواهد شد، در حالیکه هزینه تحمیل شده به سیستم، حداقل خواهد بود. مجاز دانستن سطوح انتشار بالا، به کارگیری تجهیزات ارزان تری را ممکن می سازد (گرچه می توان با نیاز به داشتن سطح ایمنی بالاتر تا حدی با این مسأله مقابله کرد)، اما هزینه بالاتری به سیستم تحمیل می شود (از جمله تلفات، از دست دادن و کاهش طول عمر تجهیزات). 


مشخصات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها