گزینش الگوی استراتژیپردازی: الگوی کارسالارانه ایجاب میکند که اختیار استراتژیسازی به یک فرد توانمند واگذار شود در این صورت باید محیط مهار شودسازمان به سوی رشد جهتگیری کند و استراتژی نیز به میل و با حرکت جسورانه کارسالار دگرگون شود.
برخی از موقعیتها اساساً به برنامهریزی نیاز ندارند و برخی دیگر برنامهریزی کمی میخواهند غالباً الگوی برنامهریزی را میتوان تنها زمانی بهکار بست که با الگوهای دیگر آمیخته شده باشند مهمتر از همه اینکه برنامهریزان باید تشخیص دهند که مدیر در تمام مدت باید تا حدودی الگوی انطباقی را نیز بکار بندد.بحرانها و رویدادهای پیشبینی نشده بخش مهمی از واقعبینی استراتژیساز را تشکیل میدهند برنامهریزی سنتی به هدفهای عملیاتی نیاز دارد که مدیران نمیتوانند همیشه ان را فراهم آورند.
فصل دهم: وافعیات برنامهریزی بلند مدت: نوشتهی براین جی.لوزبی
برتریهای برنامهریزی رسمی: نخستین دلیل برای برنامهریزی منظم اینده عبارت است از پیامدهای آتی تصمیمات کنونی.
فرآیندی که بر مبنای آن دو یا چند طرح به یکدیگر کمک میکنند((خاصیتفزونی)) نام گرفته است و شاید بتوان فرآیند متضادی را که بهتوسط آن طرحها حرکت یکدیگر را کند میکنند آلرژی یا حساسیت نامید. دلیل دوم هنگامی که جیمز مک فارلند از موسسه ((جنرال می)) میگوید (برنامهریزی بلندمدت در اشکار کردن مسائل احتمالاً مفیدتر است تا در حل انها) وی به دومین مقصود ایندهگری رسمی اشاره دارد. تلاش منظم برای پیشبینی آینده باید به موقع به آَکار شدن مسائل کمک کند تا بتوان آن را درنظر گرفت.
سومین دلیل برای توجه منظم به آینده درواقع فراهم آوردن این انگیزه و مکانیسم است.
کارهای بسیاری را باید ظاهراً به خاطر مسایل کوچکتر به تعویق انداخت. اما این امور تا زمانی معطل میمانند که یا به خطا در موردشان تصمیم گرفته شودیا بتوان به جای یک بررسی گسترده و اندیشمند، با کمک بدیهه آفرینی آنها را حل کرد.
http://messiahbska37037.blogripley.com/230975/پمپ-وکیوم-آبی-خوب
درباره این سایت